The Golden Bird (1)

มีพระราชาอยู่องค์หนึ่ง ซึ่งเป็นเจ้าของสวนสวยที่ความพิเศษของสวนนั้นคือจะมีต้นแอปเปิ้ลซึ่งผลแอปเปิ้ลนั้นเป็นสีทอง แต่ในทุกๆคืน แอปเปิ้ลนั้นจะต้องหายไปหนึ่งลูกตลอด ซึ่งนั่นทำให้พระราชาโกรธมาก จึงได้สั่งให้ชาวสวนของพระองค์คอยเฝ้ายามเพื่อจับตาดูว่าใครขโมยแอปเปิ้ลไป โดยชาวสวนนั้นได้สั่งให้ลูกชายของตนทั้งสามคนคอยเฝ้ายามให้ โดยคืนแรก ให้ลูกชายคนโตเฝ้าดูสวนไว้ แต่เมื่อเวลาเที่ยงคืนลูกชายคนโตก็เกิดเผลอหลับไป เช้าวันรุ่งขึ้น ก็พบว่าแอปเปิ้ลได้ถูกขโมยไปเช่นเดิม ในคืนที่สอง จึงสั่งให้ลูกชายคนที่สองเฝ้าสวนไว้ แต่ผลก็เหมือนลูกชายคนโตคือเผลอหลับไปในเวลาเที่ยงคืน เช้าวันรุ่งขึ้น พระราชาก็พบว่าแอปเปิ้ลได้ถูกขโมยไปอีกแล้ว จึงเหลือลูกชายคนเล็กสุด ชาวสวนคนนั้นจึงสั่งให้ลูกชายคนเล็กไปเฝ้าดูสวน แต่คราวนี้ เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนแล้ว ลูกชายคนที่สามได้ยินเสียงประหลาดดังขึ้นจึงเงยขึ้นไปมอง และก็พบว่า ขโมยที่เข้ามาขโมยแอปเปิ้ลทุกคืนนั้นคือนกสีทอง เขาจึงพยายามที่จะยิงธนูใส่นกตัวนั้น แต่ก็ไร้ผล ลูกธนูนั้นทำได้เพียงแค่ทำให้เศษขนนกสีทองปลิวตกลงมาเท่านั้น

เมื่อพระราชาได้ทราบว่านกสีทองเป็นหัวขโมย และได้เห็นขนนกสีทองนั้น จึงตัดสินใจที่จะจับนกตัวนั้นโดยการสั่งให้ลูกชายของคนสวนไปจับนกตัวนั้นมาให้ได้ ในระหว่างที่ลูกชายคนโตกำลังตามหานกนั้น ก็ได้พบเจอกับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง ในขณะที่เขากำลังจะเล็งธนูใส่มันนั้น จู่ๆสุนัขจิ้งจอกก็พูดขึ้น และได้พูดว่า

"ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังทำภารกิจอะไร และข้าสามารถให้คำแนะนำกับเจ้าได้ เดี๋ยวซักพักจะถึงยามราตรี และเจ้าจะเจอกับหมู่บ้านข้างหน้า เมื่อไปถึงแล้วเจ้าจะพบกับโรงแรมสองแห่งที่ตั้งอยู่ตรงข้ามกัน โปรดจำไว้ให้เลือกโรงแรมที่ดูโทรมแทนที่จะสวยงามซะ อย่าได้เข้าไปในโรงแรมที่สวยงาม"

เมื่อลูกชายคนโตได้ฟังดังนั้นก็ประหลาดใจ แต่ก็ไม่ได้สนใจ เขาเล็งธนูไปที่สุนัขจิ้งจอกอีกครั้งแต่กลับยิงพลาด สุนัขจิ้งจอกได้วิ่งหายเข้าไปในป่า และเมื่อเดินทางไปเรื่อยๆ เขาก็ได้พบหมู่บ้าน และโรงแรมสองหลังตามที่สุนัขจิ้งจอกตัวนั้นได้กล่าวไว้ โรงแรมหลังนึงเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังร้องเพลงและเต้นรำ ส่วนอีกหลังทั้งดูโทรมและสกปรก เขาคิดในใจ

"ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆถ้าเลือกโรงแรมที่ดูสกปรกและน่ากลัวแบบนั้น"

เมื่อคิดเช่นนั้น เขาจึงเดินเข้าไปในโรงแรมที่สวยงาม เต็มไปด้วยงานเลี้ยงและผู้คน เขาทั้งดื่ม และร้องรำทำเพลง จนลืมภารกิจตามหานกสีทองและเมืองของเขาจนหมดสิ้น

เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อเห็นว่าลูกชายคนโตไม่มีวี่แววว่าจะกลับมา จึงส่งลูกชายคนที่สองไป และเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นเช่นเดิม เขาได้พบเจอสุนัขจิ้งจอกตัวเดิม และสุนัขจิ้งจอกตัวนั้นก็ได้ให้คำแนะนำเช่นเดิม แต่เมื่อลูกชายคนที่สองเดินทางมาถึงหมู่บ้าน เขาก็ลืมคำแนะนำของสุนัขจิ้งจอกตัวนั้น และได้เลือกเข้าโรงแรมที่กำลังมีการเฉลิมฉลองร้องเต้นดื่มกินกันอย่างสนุกสนานแทนโรงแรมโทรมๆนั่น

จนสุดท้าย เหลือเพียงลูกชายคนที่สาม เขาได้เดินทางเข้าป่าและพบสุนัขจิ้งจอกตัวเดิม แต่เขาเชื่อคำแนะนำของสุนัขจิ้งจอกตัวนั้น อีกทั้งยังกล่าวขอบคุณสำหรับคำแนะนำ สุนัขจิ้งจอกตัวนั้นจึงบอกให้เขานั่งลงบนหางของมันและพาเขาไปยังหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว เมื่อไปถึงแล้วลูกชายคนที่สามก็ได้เลือกโรงแรมที่ทรุดโทรมเพื่อพักผ่อนจากการเดินทางตามคำแนะนำของสุนัขจิ้งจอกตัวนั้น

อ่านต่อ